پرسش هاي محکوم کننده، پرسش هايي هستند که به هر طريق بخواهيد پاسخ دهيد، نتيجه يکي خواهد بود. بنابراين چه پاسخ آن را بدهيد و چه پاسخ آن را ندهيد، محکوم خواهيد شد
ساختار متداول پرسش هاي محکوم کننده عبارتست از : يک فرضيه محکوم کننده + پرسش در مورد تکرار انجام آن
در يان ساختار، ابتدا پرسشگر عبارتي در مورد انجام يک کار نادرست (مثلاً دزدي) که توسط مخاطب انجام شده بيان مي کند ، سپس مي پرسد که اين کار را چند بار انجام داده است
پرسش هاي محکوم کننده معمولاً داراي جواب بله يا خير هستند
مثال
آيا باز هم داري دروغ مي گويي؟
آيا هنوز هم زنت را کتک مي زني؟
کي مي خواهي به ما کمک بدي؟
نحوه پاسخ به پرسش هاي محکوم کننده
طرح پرسش هاي محکوم کننده در بيماران شيزوفرني ديده مي شود زيرا آنها تحت تاثير نيازهاي متفاوت هستند. اين موضوع مي تواند نتيجه درخواست هاي بيش از توان توسط والدين و معلمان در دوران کودکي باشد
اما به عنوان يک وسيله متقاعد کننده، پرسش هاي محکوم کننده طبيعتاً مخاطب را مجبور مي کند تا نتواند آزادانه جواب دهد
بهترين پاسخ به پرسش هاي محکوم کننده اين است که فرضيه موجود در اين پرسش به چالش گرفته شود
مثلاً :
چرا فکر مي کني که بايد دروغ بگويم؟
من هرگز زنم را کتک نزده ام و کتک نخواهم زد. کتک زدن ديگران به خصوص زنان، کاري مشمئز کننده است
منبع
http://changingminds.org/techniques/questioning/double_bind.htm
No comments:
Post a Comment