نکته 126 - چهار نکته برای بهبود تمرکز

مردم دو دسته اند: کسانی که می توانند در آشفتگی کار کند و کسانی که آرزو می کنند که می توانستند در آشفتگی کار کنند. همانطور که ورزشکاران استقامت بدنی شان را از طریق گذر از نقطه خستگی افزایش می دهند، استقامت ذهنی را نیز می توان از طریق گذر از نقطه آشفتگی افزایش داد. همانطور که دوندگان از طریق اهمیت ندادن به مخالفت های جسمشان می توانند به پیروزی برسند، با نادیده هرزگردی های فکر می توان به ذهنی توانمند دست یافت. برای امتداد تمرکز، وقتی مغز شما خسته است، باید دامنه توجه تان را گسترش دهید و تلاشی ذهنی داشته باشید

در هر لحظه به یک موضوع فکر کنید

اگر احساس می کنید که دارای ذهن پراکنده ای هستید، به جای سرزنش خود، کارهای خود را اولویت بندی کرده و برای انجام هر کاری، زمانی را مشخص کنید. هنوز هم احساس می کنید که نمی توانید بر پراکندگی ذهنی غالب شوید؟ کارهای خود را روی کاغذ بنویسید تا چیزی را قلم نیاندازید. داشتن دفتری برای شرح وظایف و کارها به این معنی است که از مغز خود به عنوان "تابلو یاداشت های یادآوری کننده" استفاده نمی کنید که نتیجه اش به کار گیری تمام توجه در انجام مهم ترین کار است

غلبه بر تاخیر

آیا احساس تمرکز ندارید؟ شاید کاری که باید انجام دهید را به عقب انداخته اید. انجام کاری که هنوز شروع نشده است، خیلی طول خواهد کشید.

اگر خواستید که یکی از کارهایتان را به عقب بیادازید، به خود بگویید : «آیا باید اینکار را انجم دهم؟ آیا می خواهم که این کار انجام شود در صورتیکه ذهنم روی آن مستقر نشده ؟ آیا اگر آن را به تاخیر بیاندازم ، ساده تر می شود؟» این پرسش ها باعث می شود که ذهن شما نسبت به انجام کارها تشویق شود زیرا مستقیماً با این واقعیت روبرو می شود که نباید آن را کنار بگذارد و عقب انداختن تنها باعث احساس خطاکار بودن می شود و طاقت ذهن در انجام کار را کاهش می دهد

دید محدود

ذهن را همانند دوربین و چشم را همچون روزنه آن تصور کنید. در اغلب اوقات چشم ها تصویر همه چیز را به داخل می تابند و ذهن در حالت فوکوس گسترده است. در این حالت می توان به موضوعات بسیاری در هر لحظه تفکر کرد و کاملاً در ارتباط با موضوع دیگری عمل کرد ؛همانند صحبت با یک دوست و تنظیم موج رادیو، هنگام رانندگی با سرعت کم

اگر در حال آزمونی باشید که نیاز به تمرکز کامل دارد، چه می کنید؟ فقط به مطالب درسی نگاه می کنید زیرا هرآنچه که در معرض دید قرار نگیرد، ذهن هم به آن توجه نمی کند

به گونه ای مشاهده کنید که گویی یک بار می بینید

آیا می خواهید بدانید که چگونه می توان به جای پراکندگی ذهن و از این شاخه به آن شاخه پریدن در «اینجا و اکنون» حضور داشت؟ وقتی که چشم موضوعی را دوبار می بیند، پذیرش بی قید و شرط آن را رها می کند. از این رو است که به علت نداشتن توجه، هزاران موضوع جالب، ما را از کار اصلی باز می دارد

دفعه دیگری که ذهن شما هزاران کیلومتر آن سوتر رفت، کافی است که نگاهی به اطراف خود بیاندازید و در آنچه مشاهده می کنید، دقیق شوید

منبع

http://altmedicine.about.com/od/optimumhealthessentials/a/Concentration.htm