این روش که یکی از ابداعات استاد ایلیا (میم) در حوزه تفکر کاربردی است ، شامل پرسش های متعددی است که با «چه» شروع می شود و از همین رو «پُرچه» نامیده شده است. این پرسش ها به قرار زیر است
1- چه هدفی؟ وضعیت مطلوب چیست؟ ( یا ) برای چه هدفی لازم است برنامه ریزی شود؟ ( یا ) چه نتایجی مورد نظر است؟
2- چه مشاورانی؟( یا ) بهترین مشاوران برای طرح این برنامه چه کسانی هستند؟
3 - چه روشی؟ چگونه می توانم به نتیجه برسم؟ ( یا ) چگونگی اجرای کار ؟ ( یا ) چه روشی عمل کنم ؟ ( یا ) چطوری ؟
روش های مختلف را در نظر بگیرید و بهترین روش را انتخاب کنید.
4- چه خطراتی؟ چه خطراتی در کمین است ؟ ( یا ) چه تهدیداتی وجود دارد ؟
5- چه کارهایی؟ چه کارهایی لازم است انجام دهم؟
6- چه امکاناتی؟چه امکاناتی دارم و چه امکاناتی لازم است؟
7- چه زمانی؟ زمان‌بندی برنامه چیست؟ ( یا ) برنامه در چه زمانی باید انجام شود؟ ( یا ) بهترین زمان برای اجرای برنامه چه وقت است ؟
8- چه مکانی؟ برنامه در چه مکانی باید انجام شود؟ ( یا ) برای اجرای برنامه چه مکانی (مکان هایی) لازم است ؟( یا ) قسمتهای مختلف برنامه در کجا باید انجام شود؟
9- چه کسی؟ در ارتباط با برنامه چه کسانی نقش دارند و نقش آنها چیست؟ ( یا ) حضور چه کسانی در اجرای برنامه لازم است ؟ ( یا ) چه کسانی می توانند کمک کنند ؟
10- چه حدودی؟ محدوده های برنامه کدام است؟ ( یا ) خطوط قرمز برنامه کدام است ؟ ( یا ) چارچوبهای اجرایی برنامه چیست ؟ ( یا ) نبایدها کدام است؟
11- چه سؤالات و ابهاماتی؟ چه سؤالات دیگری به موضوع وارد است؟
12- چه ترتیبی؟ برنامه بر اساس چه نظمی انجام شود؟ ( یا ) الویت‌های برنامه و روند اجرایی آن چطور باشد؟
سایر پرسش هایی که در برنامه های پیچیده تر به کار می رود عبارتند از:
چه موانعی؟
چه احتمالاتی؟
چه تجاربی؟
چه حداکثر کارایی هایی؟
چه مراحلی؟
چه ضمانت های اجرایی؟
چه نقص هایی؟
چه آزمون هایی؟
منبع
http://fa.wikipedia.org/wiki/پیمان_فتاحی
No comments:
Post a Comment