در اوایل امسال
یک ایده عالی برای راه اندازی یک وبلاگ به فکرم رسید. از ویژگیهای بالقوه شروع به نقشه
برداری، ترسیم و طراحی و تحقیق برای چگونه قراردادن چیزها در کنار یکدیگر کردم. کاملا
در جریان خلاقیت و ایجاد غوطه ور بودم. این ایده، پدیده ای تازه، جدید و هیجان انگیز
بود و عاشق لحظات مشغولیتم در آن بودم. ولی پس از گذشت چند ماه، به مراحل سخت خود رسید.
هنوز هم عاشق آن بودم ولی دیگر علافه ای به کار روی آن نداشتم . آتش در پشت این ایده بطور رسمی خاموش
شده بود
روزی میرسد که
ایده ها و الهامات، که در آغاز جذاب و گیرا بودند، شروع به محو شدن میکنند و در طول
زمان، گسترش و توسعه آنها به عملی مشکل تبدیل میشود. و گویا، منابع ناشناخته ای در
تلاش برای دور ساختن توجه ما از ایده اولیه هستند، یک ایده "بهتر" به ذهنمان
میرسد
بمنظور توسعه یک
ایده، میتوان آنرا از آغاز تا پایان تخلیه و جذب نمود
اکثر مردم متوجه
این نیستند که ایدها در نقطه ای ویژه به یک کار عاشقانه تبدیل میشوند. اتمام آنها ،هدف
نیست، بلکه تلاش است
با این حال، فوت
و فن های ظریفی برای یادگیری و باانگیزه ماندن در ایده ها وجود دارند. بیشترین تلاش
خود را بکنید
بهر دلیلی، در
هنگامی که در حال ایجاد پتانسیل کامل خود هستیم، ناگهان "کار" به یک فرآیند
انرژی زا تبدیل میشود. کار، بجای یک عمل نیرو گیرنده، به یک عمل رضایت بخش تبدیل میشود
و در حالی که انرژی خود را روی آن میگذارید، به شما نیرو میدهد
بیاد میاورم که
در دبستان، آموزگاران همواره به ما پاداش برای انجام کار بهتر و بیشتر میدادند و مخالف
به پایان رسانیدن با عجله در کارها بودند. (مطمئن نیستم که همین نوع تدریس در مدارس
کنونی هنوز هم رایج باشد؟!) در حالی که در "دنیای واقعی" یادمیگیریم که انجام
هر کاری، مهلت دارد. سرعت و کارآیی ستایش میشوند. جای تعجب نیست که مردم در طی سالهای
اخیر، بسرعت بیکار میشوند زیرا که بجای خلاقیت
و ایجاد شگفتی مجبور به رعایت مهلت ها هستند
اگر ما، بجای عجله
در انجام کارها، بیشترین تلاش خود را انجام
دهیم، آتش هرگز نباید خاموش شود. ما توانایی سوزاندن پاک و بدون دود را داریم. باید
ارزش کیفیت بر کمیت را بشناسیم
این راه چگونگی
خلق شاهکارها در یک چرخه مداوم بوسیله نخبگان است. اینان آموخته اند که روزانه، چگونه و با لذت بوسیله پتانسیل کامل خود، کارها
را انجام دهند
مترجم: فرشاد
سجادی
منبع
http://lifedev.net/2010/08/dying-fire/
No comments:
Post a Comment