آیا تا کنون به این درک رسیده اید که هیچ کس ایده های شما را جدی نگرفته است؟ چرا اینقدر دشوار است که بتوانید ایده های خود را فراگیر کنید در صورتیکه برخی ماجراها و تئوری های توطئه بدون کمترین تلاش خاصی، در بین مردم جاری می شود؟
ایده ها و داستان هایی که مانند آتش سوزی های مهیب، چنین شایع و فراگیر می شوند از اصول یکسانی تبعیت می کنند. اگر می خواهیم ایده مان فراگیر شود باید این اصول را بشناسیم و فراگیرش کنیم
یک ایده فراگیر، چیست؟ ایده فراگیر، ایده ای است که توسط دیگران فهمیده شده و در خاطرشان می ماند و تاثیر آن طولانی است و عقاید و رفتار افراد را تغییر می دهد.
اگر نتوانید ایده تان را فراگیر کنید، هیچ کس نمی تواند به آن توجه کند. بیشتر افراد خلاق دچار این اشتباه می شوند که به جای برقراری ارتباط با دیگران در مورد ایده شان و فراگیر ساختن آن، تلاش می کنند تا ایده شان را توسعه دهند.
برای فراگیر شدن یک ایده، اصول زیر باید رعایت شود
سادگی: جوهره و اساس ایده چیست؟
غیرمنتظره: آیا ایده می تواند توجه مردم را جلب کند؟
عینی: آیا ایده عینی و واضح است؟ آیا انتزاعی نیست؟
باور کردنی: آیا مردم آن را باور می کنند؟
هیجانی: آیا مردم به این ایده توجه نشان می دهند؟
داستانی: آیا این ایده برای مردم الهام بخش است؟ آیا مردم مطابق آن عمل می کنند؟
یک مثال واقعی: ساندویچ جِرد (با 45 گرم وزن) باعث لاغری می شود. مردم آمریکا این ساندویچ را خوب می شناسند. تبلیغاتی که برای معرفی ساندویچ جرد به کار رفت (برای دیدن تبلیغ، اینجا را کلیک کنید) ، به صورت زیر از اصول فراگیر شدن ایده تبعیت کرد :
سادگی: ساندویچ بخور و لاغر شو
غیرمنتظره: یک مرد با خوردن ساندویچ جرد، کلی وزن کم کرد
عینی: آن مرد در حالی که نشان می دهد شلوارش برایش گشاد شده، به ساندویچ اشاره می کند
باور کردنی: در تبلیغات دیده می شود که آن مرد لباس ایکس لارج می پوشیده و الان قلمی شده است
هیجانی: آن مرد (بدون اینکه صورتش مشخص باشد) در میان جمعیت دیده می شود. یعنی یک فرد خاص نیست و می تواند هرکسی باشد
داستانی: آن فرد موفق می شود بنابراین بقیه نیز می توانند مانند او باشند
منبع
No comments:
Post a Comment