این مقاله، ادامه نوشته قبلی ام با عنوان : " آیا شما بهترین وِرژن(نسخه) خود هستید؟ " است . در آن مقاله، خصوصاً از کنایه ای به زبان آدمهایی که خوره کامپیوترهستند، استفاده کردم و وجود خودمان را با یک کامپیوتر مقایسه کردم. برای اینکه مطمئن شویم که شما می توانید بهترین ورژن خود را راه اندازی کنید، باید تعداد مشخصی دستورعمل را به انجام برسانید، مثلاً "درایورهای خود را آپ دیت (بروز) کنید" یا "ویرورس ها را پاک کنید". در این مقاله، قصد دارم که "یک پارچه سازی ذهن" را بتفصیل توضیح دهم.
یک پارچه کردن ذهن؟ این دقیقاً یعنی چه؟
برای ورژن هایی (نسخه هایی) از خوانندگانم که خوره کامپیوتر نیستند، مختصراً ترسیم می کنم که یک پارچه سازی یعنی چه. اگرچه که واژه ای آزاردهنده به نظر می رسد،اما یک پارچه سازی چیزی جز یک فرآیند بهینه سازی نیست. داده ها در دیسک سخت کامپیوتر شما بصورت متوالی نوشته و خوانده نمی شود. این داده ها به قطعات کوچکتر شکسته می شوند و در محلهای قراردادی نوشته می شوند. درصورتی که داده ها به اینصورت نوشته می شد، بعد از یک زمان معین، بازیابی این اطلاعات که در کل دیسک سخت شما پراکنده شده ، بسیار زمان بر بود.
به همین دلیل است که از یک پارچه سازی استفاده می کنیم، به اینصورت که داده ها را در دیسک سخت دوباره مرتب می کنیم و به این طریق دست یابی به آن را بسیار آسان تر می کنیم. نتیجه مورد انتظار از این فرآیند، افزایش در سرعت و قابلیت اطمینان بیشتر دستگاه شما است. به عبارتی دیگر، نه تنها سریعتر می شود بلکه امن تر هم می گردد.
حال چگونه می توانیم این کار را با ذهن خود انجام دهیم؟ در اینجا برنامه خود را در پنج مرحله توضیح می دهم:
ممکن است شما در چند هفته آینده حس مسافرت کردن داشته باشید. یا ممکن است مجبور باشید که در سر کار، پروژه مهمی را تحویل دهید یا شاید بخواهید که چیز جدیدی را یاد بگیرید. هر موردی که باشد، شما باید مرکز تمرکز اصلی خود را برای چند هفته و یا چند روز آینده تشخیص دهید. این همان چیزی است که آن را ستاپ "غالب" می نامم. ستاپ غالب شما، دلنگرانی اصلی و وظیفه ضروری شماست.
بطور مشابه، برای پردازش تصویر و یا بازی ها، ستاپ های دیگری وجود دارد. ستاپ هایی برای پردازش متن و عکس وجود دارد. بر اساس این ستاپ ها، الگوریتمهای دیسک سخت شما تغییر خواهد کرد. به همین دلیل، مهم است که در ابتدا یک ارزیابی انجام دهید و درک کنید که در چند هفته آینده چه کاری انجام خواهید داد. شما تصمیم دارید که ذهن خود را دقیقاً برای این ستاپ، آماده کنید.
بر اساس ارزیابی اولیه، برای آینده، یک پیکربندی غالب انتخاب می کنید. سعی کنید که این ستاپ غالب را تنها با یک کلمه یا یک جمله کوچک، مانند "پروژه نهایی" یا "ورزش" یا "دیدن کوههای راکی"، شناسایی کنید. فرآیند کلی یک پارچه سازی که شما انجام می دهید، این ستاپ غالب را هدف گیری می کند.
دو- اطلاعات ضروری را شناسایی کنید
وقتی که مسئله اصلی را برای زمان پیشِرو شناسایی کردید، نواحی مربوطه را شناسایی کنید. به چه اطلاعاتی برای موفقیت نیاز دارید؟ آیا نیاز دارید که اعمال مهمی بر اساس یک مبنای معین انجام دهید؟ آیا نیاز به اتخاذ روش و رفتار معینی دارید؟ یا نیاز به ایجاد عاداتی دارید؟ همه این موارد بخشی از ستاپ اصلی شماست.
شناسایی اطلاعات ضروری یابد نسبتاً به آرامی اما کامل و همه جانبه انجام گیرد و نباید به سرعت و بدون قطعیت صورت گیرد. اگر تصمیم دارید که الگوریتم جدیدی برای واحد اصلی و مرکزی خود ایجاد کنید، بهتر است مطمئن شوید که چیز مهمی را جا نیانداخته اید. اگر مجبور شوید که برگردید و این پروسه را دوباره شروع کنید، باعث می شود که کل فرآیند کند شود.
یک پیشنهاد خوب برای این مرحله، درست کردن لیستی از اینهاست.اگر ستاپ درباره تعطیلات است، تنها توده ای از اطلاعات، اعمال و عادات لازم را در لیست نمونه بنویسید. دفعه بعدی که می خواهید به تعطیلات بروید زمان کمتری را برای ارزیابی خواهید گذاشت. پیشنهاد دیگر که می تواند این مرحله را بسیار کوتاه کند، استفاده از یک نگاشت ذهنی است. اسناد غیرخطی برای این روش مناسب تر از اسناد متوالی است.
سه- اولویت ها را ایجاد کنید
ستاپ را شناخته اید، ابزار را دارید و اکنون باید اولویت ها را درست کنید. اگر تا کنون یک پارچه سازی را دیده باشید، متوجه شده اید که اطلاعاتی که بیشتر نیاز به دستیابی آنهاست، به سکتورهای اول دیسک برده می شود. از این طریق دستیابی به اطلاعات سریعتر و آسانتر می شود. و شما دقیقاً با این کار می توانید مدیریت آسان تری داشته باشید.
واضح است که شناسایی اولویت ها بسیار به ستاپ غالب مرتبط است. مثلاً اگر تصمیم دارید، بیش از حد کار کنید، یکی از اولویتهای شما شارژ کردن مرتب لپ تاپتان است. حال اگر ستاپ اصلی شما مربوط به مسافرت رفتن باشد، شاید ابزاری که مرتب باید شارژ کنید تلفن همراه شماست.
آسانترین راه برای ارزیابی اولویت، استفاده از رتبه بندی یک تا پنج است، که در آن رتبه یک به بالاترین مورد داده می شود. از اطلاعاتی که قبلاً جمع آوری شده استفاده کنید و آن را از این فیلتر رتبه بندی رد کنید. مثلاً لپ تاپ، بین رتبه های یک تا پنج، چه رتبه ای را برای ستاپ غالب من به خود اختصاص می دهد؟ مثلاً من به آن رتبه دو را می دهم. فقط تمرین کنید و آنگاه خواهید دید که به مرور در انجام این کار بهتر می شوید.
چهار- موارد بی اهمیت را نادیده بگیرید
بزرگترین منبع درهم ریختگی در زندگی ما ، بار اضافه ای است که ما آن را حمل می کنیم، چون فکر می کنیم لازم هستند. یا شاید چون کسی قبلاً آن را برای ما تصمیم گرفته، مجبوریم حمل کنیم. شاید هم بخاطر این است که ما به هیچ وجه ارزیابی انجام نمی دهیم و همچنان موارد بی اهمیت را به دوش می کشیم. مثل این است که می خواهیم با چند عدسی، توجهمان را متمرکز کنیم.
مرحله چهارم یکپارچه سازی فکری باید دقیقاً به این مسئله بپردازد. اگر شما همه موارد مهم را در مرحله قبلی به هسته خود نزدیک کنید، اکنون می توانید همه بیت ها و قطعات غیرضروری را از دسترس خود دور کنید. آنها را دور نریزید. فقط آنها را آنقدر که لازم است، کنار بگذارید.
مثلاً، اگر تصمیم دارید سفر کنید، می توانید کاملاً لباس فرم کارتان را نادیده بگیرید. آن را کنار بگذارید و نادیده بگیرید. اگر تصمیم دارید چیز جدیدی را بیاموزید، عوامل حواس پرتی را کم کنید مثلاً از تلوزیون دیدن یا فعالیتهای اجتماعی چشم پوشی کنید. مهمترین کار در این مرحله این است که آنچه را تصمیم دارید نادیده بگیرید بر روی کاغذ بنویسید. توقع نداشته باشید که این خودبخودی صورت بگیرد.
پنج- آزمایش ابتدایی
وقتی ستاپ غالب جدید شما شکل گرفت، یک آزمایش ابتدایی انجام دهید. اگرچندکه این تست، به اندازه پیاده سازی کل نقشه فایده ندارد اما می تواند مفید باشد. در پانزده دقیقه، یک روز کامل را از زمانی که بیدار می شوید تا زمانی که به خواب می روید، تصور کنید. آیا همه اطلاعاتی که نیاز دارید در جای خود است؟ آیا اولویتها به خوبی متوازن هستند؟ آیا درهم ریختی را به خوبی از برنامه خود دور کرده اید؟
اگر از این چشم انداز راضی بودید به خود تبریک بگویید، چون اولین یک پارچه سازی فکری خود را انجام داده اید.
یک مثال واقعی در زندگی
یک- ستاپ غالب
من هرگاه به وبلاگم برای شروع یک مرحله جدید وارد می شوم، کمی یک پارچه سازی انجام می دهم. امسال یکی از ستاپ های غالب من " پول درآوردن با وبلاگم " است. در زیر حداقل سه دستورالعملی که باید برای این ستاپ انجام دهم را بیان می کنم:
ایجاد محصولات جدید
شناسایی بازارها برای محصولات
توسعه محصولات جدید
افزایش ترافیک وبلاگ
دو- اطلاعات، اعمال و عادات مورد نیاز
تمرکز بر ایجاد محصولات اضافی (متنی، صوتی، تصویری)
تمرکز بر توسعه وبلاگم از طریق رسانه اجتماعی
اختصاص دادن حداقل دو ساعت اضافی در روز برای محصولات جدید
ارزیابی پیشرفت و درآمد حاصل شده
سه- ایجاد اولویت ها
مهمترین قسمت: ایجاد محصولات (اولویت اول)
دومین قسمت مهم: توسعه محصولات (اولویت دوم)
سومین قسمت مهم: افزایش ترافیک وبلاگ (اولویت سوم)
چهار- از چه چیز باید چشم پوشی کرد
اختصاص زمان کمتر به خواندن دیگر وبلاگها
اختصاص زمان کمتر به دیگر پروژه ها (مثلاً اتاق کار)
چشم پوشی از راه های پول درآوردن دیگرمانند نمایش تبلیغات
پنج- آزمایش اولیه را انجام دهید
همانطور که احتمالاً می دانید، من پنج کتاب در آمازون چاب کردم و همه چیز برایم در این زمینه خوب پیش می رود. آزمایش اولیه در اوایل ژانویه آغاز شد و چند روز پیش به پایان گرفت و پنجمین کتابم به تأیید رسید. حال می دانم که ستاپ غالبم برای ماه های آینده به چه صورت خواهد بود.
آنچه گفتم، نمای کلی از فرآیند یک پارچه سازی بود. اگرچند که خیلی کلی بود، اما امیدوارم که کل ایده را فهمیده باشید.
چند وقت یکبار نیاز به یک پارچه سازی است؟
در روشهای مشابه در متدولوژی های بهره وری مانند GTD، پیشنهاد می شود که بازبینی کامل، بصورت هفتگی انجام شود. در تجربیاتی که داشتم، نیازی به مرور هفتگی برای یک پارچه سازی ذهنی نیست، بلکه بیشتر به این بستگی دارد که چند وقت یکبار ستاپ غالب یا اهداف خود را تغییر می دهید. البته این بسیار به شیوه زندگی شما هم بستگی دارد.
No comments:
Post a Comment