زمان هايي که لازم است پرسش هاي غير شفاف و مبهم طرح کنيد خيلي کم است. وقتي شما به دنبال جواب هاي صادقانه هستيد بايد به گونه اي سوال خود را طرح کنيد که مخاطب شما دقيقاً آنچه مي خواهيد را بيان کند
حتي هنگامي که قصدتان جواب هاي شفاف است، و به سادگي آنچه در ذهنتان است را مطرح مي کنيد، باز هم ممکن است که مخاطب چيز ديگري را در جواب بگويد.
برای طرح پرسش های شفاف، انجام موارد زير ضرورت پيدا می کند
پرسش هاي غير سوق دهنده
پرسش هاي سوق دهنده (يعني پرسش هاي که جواب خاصي را در ذهن مخاطب تداعي مي کند) جايگاه خاص خود را دارد اما اگر به دنبال جواب هاي غير متعصبانه و شرطي نشده هستيد بايد از طرح سوال هاي سوق دهنده اجتناب کنيد. متوجه باشيد که ديگران، پرسش شما را چگونه تفسير مي کنند
به عنوان مثال، پرسش «در زمانی که نداشتن مهارت در کار با رايانه، بی سوادی محسوب می شود، آيا حاضريد در اين زمينه زمان بگذاريد؟» سوق دهنده است که مخاطب را به سمت جواب بله سوق می دهد
پرسش هاي غير احساسي
پرسش هايي که داراي بار احساسي هستند، باعث مي شوند که مخاطب جوابي بدهد که منجر به آرامش شما شود يا اينکه جوابی بدهند که از روي همدردي باشد. هرچقدر احساس قوي تر باشد، اثر آن بيشتر است
يک راه براي اجتناب از برانگيختن احساسات اين است که از زبان سوم شخص صحبت کنيد. مثلاً به جاي اينکه بگوييد: «آيا رانندگان بی فرهنگ، باعث عصبانيت شما مي شوند؟»، بپرسيد : «آيا کساني را ديده ايد که از ديگر راننده ها عصباني شده باشند؟»
اجتناب از به کارگيري اصطلاحات تخصصي
استفاده از اصطلاحات تخصصي براي کساني خوب است که همه شان در يک رشته تخصصي هستند به گونه اي که منجر مي شود منظور خود را در حداقل کلمات و به صورت مفهوم تري برسانند. همچنين وقتي خوب است که به ديگران بفهمانيد که شما يک متخصص هستيد. در غير اينصورت به کارگيري کلمات تخصصي باعث، کلافگي ديگران مي شود
اجتناب از پيچيده سخن گفتن
برخي از افراد آکادميک و نويسندگان از پيچيدگي لذت مي برند. اين زبان آنهاست و به کارگيري لغات پيچيده براي آنها هيجان بخش است. البته گاهي هم کلمات تخصصي را به کار مي گيرند
متاسفانه بيشتر ما از دايره لغات محدود و کمي استفاده مي کنيم. از 25000 لغتي که در زبان موجود است، تنها 2000 لغت در محاورات روزمره به کار مي رود
منبع
No comments:
Post a Comment